Фотографисање дима је одличан начин стварања апстрактних фотографија. Фотографија дима се успешно користи као комерцијална примењена уметност, али и као уметничка фотографија. Веома је лако објаснити зашто је то тако. Лепо снимљен дим изгледа веома импресивно и несвакидашње, али да би се снимила добра фотографија дима није ни мало лако. За ову врсту снимања потребно је много дима, а рад фотографа захтева суптилност и мајсторство у раду.
Врсте дима које се фотографишу су најчешће од тамјана или од цигарета. Дим тамјана разликује од дима цигарете. Он има различиту структуру, густину, али се и различито понаша. Код цигарета различити додаци дају гушћи дим, имају различиту боју и време разлагања.
Главни задатак фотографа је да обезбеди црну позадину, а дим да осветли различитим светлом које можебити и различитих боја. Позадина би требало да буде мало даље, а блиц екстерни, понекад може бити и у облику цеви, па чини тачкасти извор светлости што фотографији даје неочекиван ефекат.
Понекад се могу запалити и две или више цигарета или штапића тамјана, да би дим био гушћи. Тада треба брзо реаговати и ’’ухватити’’ тренутак облика дима. У раду треба експериментисати и бити стрпљив. Како кажу искусни фотографи, добра фотографија дима понекад се може радити и до две недеље. Ипак, оно што остане после толиког рада заиста делује импресивно, па се труд и утрошено време брзо забораве, а лепота остане трајно.